Flip book element

DE STILTE VAN HET ONGESPROKEN WOORD Dobru Shrinivasi Trefossa

20.00

TIRI FU DEN WORTU DI NO TAKI
Trefossa Shrinivasi Dobru
Drie Surinaamse dichters op muziek gezet. [ Boek en dvd ]
Trefossa, Dobru en Shrinivasi zijn dichters die, elk op zijn eigen manier, een plaats hebben ingenomen in het collectieve geheugen van Surinamers.
Dit op zich maakt hen al de moeite van aandacht waard. Deze mannen hebben veel meer te bieden. Hun poëzie is de uitdrukking van hun levensgang en hun zijn. Ken hen, en je zal,de diepgang in hun poëzie vinden.
De poëzie van Suriname heeft zich nooit beperkt tot het papier. lntegendeel. Gedichten waren er om gehoord te worden. Hun werk is al eerder in muzikale vertolking verschenen. Componisten Dave MacDonald en Robin van Geerke bouwen met de IKO Foundation voort op deze lijn. Hindi, Nederlands, Sranan,
Sarnami en Engels wisselen elkaar af op een kleurrijk palet van muziekstijlen.
Jazz,blues, gospel en rap gaan hand in hand met klanken van de tabla, kaseko en
Caribische patronen. MacDonald en Van Geerke hebben gezocht naar de stilte tussen de woorden.
In die stilte hebben zij het recht opgeëist om het dichterlijk erfgoed van hun cultuur te vermengen met andere culturen, om te experimenteren en nieuwe dimensies te zoeken.
De gekozen gedichten, de levensschetsen van de dichters en de interviews zijn afgestemd op een zo breed mogelijk lezerspubliek. De samenstellers hopen dat de gedichten, die een tijdloos fenomeen zíjn, door de koppeling met muziek op de bijbehorende dvd, nog meer zullen gaan leven. Alle lezers, in Nederland
of in Suriname, of ze nu tot de jongere of de oudere generatie behoren hopen we hiermee zo enthousiast te maken dat hun belangstelling en waardering voor poëzíe toenemen: voor Surinaamse poëzie in het bijzonder maar misschien ook wel voor poëzie in het algemeen.
Categorie:
Meer informatie

KOKEN MET EXOTISCHE GROENTEN Dr. Otmar Buyne

15.00

Koken met exotische groenten voert de lezer langs vele groeiplaatsen van diverse bekende en onbekende of
vergeten groenten. Zowel op achtererven, kostgrondjes als uitgebreide kwekerijen en kassen worden de groenten gekweekt.
Vele koks en groenteliefhebbers geven de voorkeur aan groenten geteeld op kostgronden, liefst onbespoten en zonder gebruikmaking van kunstmest.
Met nieuwe technieken en beschikbare teeltwijzen benadert of evenaaart men de smaak van eerder genoemde groenten.
Het uiteindelijke resultaat: de smaak die de kok aan de groente geeft, bepaalt wat de eter ervan zal vinden.
Dit boek biedt de lezer:
. Talrijke eenvoudige en tongstrelende recepten
Nieuwe en gedurfde recepten
. Recepten uit grootmoeders en moeders tijd
. Informatie over de herkomst van sommige groentensoorten
. Nieuws over onbekende en vergeten groenten
Moksi alesi sopropo
Ingredienten:
. 500gr. rijst
. 300 gr. verse garnalen of zoutvlees of kipfilet of gezouten banban vis
. 1 grote sopropo, in blokjes gesneden
. 1 grote ui, in blokjes gesneden
. 1 halve citroen
. 1 bouillonblokje
. 1 teen knoflook, fijngehakt
. 1/2 theelepel gemberpoeder
. 1 tomaat, in dobbelsteentjes gesneden
. 3 eetl. olie
. 1 tak selderie, fijngehakt
. voldoende water
. zonodig een klontje boter
Bereiding: Snij de gewassen garnalen in stukjes van 20 cm.
Besprenkel ze met citroensap en zet ze weg. Fruit de knoflook kort in hete olie en voeg de sopropo en uien toe. Doe als ze glazig zijn de tomaat erbij. Blus af met water en roer de gemberpoeder en fijngemaakte bouillonblok erdoor. Breng alles over in de rice cooker. Voeg de rijst toe en kook die. Doe als de rijst bijna gaar is een klontje boter er bovenop. Voor het opdienen voorzichtig de selderie erdoor scheppen.
Categorie:
Meer informatie

DE VROLIJKSTE VERJAARDAG VAN SINTERKLAAS Henna Goudzand Nahar & Helen Fermate

10.00

‘Als dit de standaard gaat worden, is het een aan de eerste in het soort.’
Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Fer houdt van acrobatische toeren. Als hij op een avond, vlak voor het naar bed gaan, de handstand doet, ziet hij dat er iemand naar hem kijkt. Het blijkt een piet te zijn. Deze piet vraagt Fer of hij als acrobatenpiet mee wil gaan naar Nederland waar Sint zijn verjaardag zal vieren. Fer springt al uit het raam. Maar eenmaal in het huis van Sinterklaas wacht hem een verrassing…
Categorie:
Meer informatie

WANNEER WIJ SAMEN ZIJN Karin Amatmoekrim

2.50

Wagiman ontmoet zijn toekomstige vrouw Soemi op de dag waarop zij tegen haar zin met een andere man trouwt’
Samen vluchten ze. Dit is het begin van een duizelingwekkende reis die van het stille dorp Tambaredjo  via het drukke Paramaribo, op een vrachtschip over de wereldzeeën leidt en eindigt in de Nederlandse havenstad IJmuiden.
Wanneer wíj samen zijn is het verhaal van drie generaties van een Javaanse familie in Suriname en Nederland, vol vloeken en betoveringen, en van oude en nieuwe werelden die met elkaar botsen. Een verhaal over armoede, verdriet en liefde maar vooral over een familie die van niets in de wereld zeker
is, behalve van elkaar.
Karin Amatmoekrim werd in 1976 geboren in Paramaribo
Suriname. In 1981 emigreerde ze naar Nederland, sinds 1999 woont ze in Amsterdam
Ze studeerde psychologie en moderne letterkunde aan de UvA en debuteerde met ‘Het
knípperleven’.
De pers over Amatmoekrim:
Amatmoekrim maakt indruk. Ze schrijft direct, precies en dwingend.’ VRIJ NEDERLAND
‘Het Knipperleven ís een veelbelovend debuut; vlot en met herkenbare stem geschreven, goed opgebouwd en afgerond.’ SPITS
Categorie:
Meer informatie

BOEROES Een Familiegeschiedenis van Witte Surinamers KARIN SITALSING

22.99

Op 20 juni 1845 kwamen zo’n vijftig arme Nederlandse gezinnen aan in Suriname. Vruchtbare grond, woningen, vee: alles zouden deze kolonisten krijgen. Maar er was niets, behalve moeras, muggen en allesverzengende hitte. Binnen een halfjaar was de helft van de immigranten overleden.

In de loop der generaties zijn de Nederlanders van toen Surinamers geworden. Een deel van hen is naar Nederland verhuisd, onder wie de moeder van Karin Sitalsing. De schrijfster gaat op zoek naar het verhaal van haar voorouders, ‘witte Surinamers die bekendstaan als Boeroes. Dit is een familiegeschiedenis van een weinig bekende bevolkingsgroep die zich overal weet aan te passen, maar daardoor misschien wel nergens helemaal thuis is.

 

‘Een levendig, goedgeschreven verhaal. Wat doet de wisselwerking tussen twee vaderlanden met mensen? Dat is hét thema van deze tijd.’  Aleid Truijens, de Volkskrant

 

‘Sitalsing schrijft je dwingend en meeslepend de onbekende wereld binnen waaruit ze zelf is voortgekomen.’- Bert Wagendorp

 

‘Een wonderbaarlijke geschiedenis, verteld als een liefdevolle familiekroniek. Sitalsing raakt aan het grote thema van deze eeuw. Waar ben ik thuis, waar kom ik vandaan, waar moeten we heen?’- Henk Blanken

 

 

KARIN SITALSING (1976) schrijft als freelance journalist voor onder meer Trouw, Panorama, Vrij Nederland en RTV Noord. Daarvoor werkte ze als correspondent voor de Volkskrant, en ze was co auteur van ‘Maak van de noot een deugd..’ Ze woont en werkt in Groningen.

 

Categorie:
Meer informatie

ROEMERS DRIELING Astrid H. Roemer

20.00

In de vuilnishopen van de slavernij, het kolonialisme en de moderne tijd heb ik gezocht naar niet-afbreekbare resten om mijn authenticiteit als Surinaams-Nederlandse vrouw opnieuw te beleven: de trilogie Gewaagd Leven- Lijken op Liefde-Was Getekend vormt de secure literaire verwerking van een door mij uiterst gevreesde onderneming: het blootstellen van ervaren geweld niet zo zeer om slachtoffers en daders te onderscheiden, maar om het geweld te laten oplichten als iets dat onlosmakelijk is verbonden met hoe het samenleven is ingericht; mijn drie romans zijn gemaakt als borelingen die hoe dan ook patronen vernieuwen.

Astrid H. Roemer, december 2000 Den Haag.

Categorie:
Meer informatie

SURINAME, een stukje derde wereld ROBERT VAN WAESBERGE

15.00

De belangstelling voor Suriname in Nederland is nog nooit zo groot geweest als kort voor de onafhankelijkheid van dit land. Tot november 1975 werd in een steeds aanhoudende stroom van berichten, actualiteiten en commentaren verslag uitgebracht van de stand van zaken in deze verlate kolonie. Het gaat niet zo goed, het gaat eigenlijk erg slecht. . . dat was zo ongeveer de teneur van deze berichtgeving. Het is begrijpelijk dat men zich van Surinaamse zijde weinig gelukkig toonde met deze plotselinge, ook wel wat eenzijdige belangstelling bij het scheiden van de markt. De sfeervolle reportages en gevoelige fotoboeken wekten niet zozeer de indruk van betrokkenheid als wel van een bemoeizucht welke zich tot de drempel van de onafhankelijkheid uitstrekte.
Wanneer Suriname bovendien onder ongunstige omstandigheden aan de startlijn verschijnt heeft dit veel te maken met het “ontwikkelings” beleid dat in de laat-koloniale periode onder Nederlands verantwoordelijkheid is gevoerd. Een beleid dat een ware uittocht naar het moederland op gang heeft gebracht. Tegen deze achtergrond is het alleen maar irritant om vanuit Nederland te worden voorgehouden wat er allemaal mis is en ongevraagd adviezen te krijgen hoe het na de onafhankelijkheid moet gaan. Vanuit het moederland weet men het tenslotte al een paar honderd jaar beter, zonder dat deze kolonie daarvan veel wijzer is geworden. lntegendeel.
Na de onafhankelijkheidsdatum heerste er een tijdlang rust op het front. De stroom van berichten over Suriname droogde vrij snel op. Het nieuws volgt de actualiteit en het leven in Suriname is het leven van alledag, dus wat valt er te schrijven?
“Suriname, een stukje derde wereld” steekt uit boven de actualiteit, juist omdat het dagelijks leven als uitgangspunt heeft. Voor degenen die in Suriname zijn achtergebleven, en dat is natuurlijk de overgrote meerderheid van de bevolking, vormt de onafhankelijkheidsdatum in hun bestaan geen breukpunt en heeft voor hen evenmin verbetering gebracht. Armoede, werkloosheid, de zorg om vandaag het hoofd boven water te houden, dat zijn de problemen die als tevoren hun leven beheersen. Een belichting van Suriname van onderaf zoals door Van Waesberge, vestigt de aandacht op deze zwakke categorieèn en maakt nog eens duidelijk waarom de ontwikkelingsinspanning hen ten goede moet komen. Zeker, in prachtige afspraken is vastgelegd dat de bepaald niet geringe hulp, waartoe Nederland zich voor de komende jaren heeft verplicht, erop gericht zal zijn de bestaansonzekerheid van de gewone mensen te
vergroten. De vastberadenheid echter waarmee het beleid van vóór de onafhankelijkheid wordt voortgezet – een strategie, waarmee de belangen van de bevolking niet waren gediend, zoals achteraf vrij algemeen wordt toegegeven – voorspelt weinig goeds.
Het streven naar ontwikkeling, zo valt af te leiden uit het boekje van Van Waesberge, moet verder gaan dan de poging om het grootst mogelijke aantal boven de armoedelijn te krijgen, de werkgelegenheid uit te breiden en in meer algemene zin de materiële bestaansbasis veilig te stellen. Ontwikkeling als verhoging
van de kwaliteit van het bestaan houdt dan ook in een vermindering van onafhankelijkheid en gebondenheid, een vergroting van eigenwaarde en weerbaarheid. Een mobilisatie van de bevolking van bovenaf schiet tekort om deze emancipatie te bewerkstelligen. Het is daarom ook niet toevallig dat het laatste deel van deze brochure handelt over veranderingskernen in stad en districten van waaruit geprobeerd wordt de organisatie en participatie van de bevolking in het maatschappelijk leven te vergroten. De aanzet die thans in deze richting wordt gegeven zou wel eens maatgevend kunnen zijn voor de dynamiek in Suriname gedurende de komende jaren. lnformatie over deze bewegingen aan de basis van de samenleving, zoals in dit boekje, is daarom van uitermate groot belang.
Het zal duidelijk zijn dat ik dit boekje een ruime lezerskring toewens, zowel in Nederland als in Suriname.
Rotterdam, april 1976 Prof.dr. J.C. Breman.
Categorie:
Meer informatie

EL SISILOBI Leo Henri FERRIER

15.00

El sisilobi, of het basisonderzoek, de tweede roman van Leo Henri Ferrier, suggereert met zijn ondertitel een theoretisch geschrift. Niets is minder waar! Het duidt echter wel de geëngageerdheid
aan van deze jonge auteur met de problemen van zijn geboorteland Suriname. Overheerste in Ferrier’s debuut, Àtman, de poëtische beschrijving van een ontwakende jongeman in een tropisch land, El sisilobi houdt zich indringend bezig met de problemen van een aantal personen uit de intellectuele bovenlaag.
El sisilobi is een roman waarin de protagonisten – Buni, regisseur, en Njuk, schoolpsycholoog – strijd voeren tegen een eeuwenlang opgedrongen en zelfopgelegd minderwaardigheidsgevoel van Creolen en Hindoestanen, gesymboliseerd in het ‘boerikikarren-trauma’. (De boerikikar : ezelskar beschouwt Ferrier als het basissymbool van de surinaamse maatschappij; op de boerikikar, voortgetrokken door vierderangs mensen, steunt de kolonialistische ekonomie. Vanuit dit boerikikarrentrauma wordt door Ferrier in het verloop van zijn roman een merkwaardige verschuiving gekreëerd naar ‘El sisilobi’, eveneens een ezelsymbool, maar dan als de sleutel tot het ware geluk. Op boeiende wijze beschrijft Leo Henri Ferrier hoe de speurtocht naar het ware geluk dreigt af te glijden in de richting van een obsessie : naar bezit, welvaart, huis, Amerikaanse slee, in feite de gemotoriseerde opvolger van de ezelskar.
Categorie:
Meer informatie

Create a Flip Book for any product category. You can also select custom posts.